معمای خشک شدن چشمه هفت هزارساله
به گزارش ال مور، مسؤولان مترو، خشک شدن «چشمه علی» را با حفاری های مترو بی ارتباط دانسته اند. از طرفی، مسؤولان میراث فرهنگی در تهران و ری ترجیح می دهند در رابطه با وضعیتی که این چمشه هفت هزارساله به آن گرفتار شده است، سکوت کنند. با این حال، یک پژوهشگر تهران و ری اعتقاد دارد اقداماتی که در جریان ساخت مترو تهران رخ داده، در تشدید خشک شدن «چشمه علی» بی تأثیر نبوده است.
به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، چشمه علی شهرری برای سومین بار خشک شد؛ اولین بار بار اوایل دهه ۹۰ بود که چشمه تا مرز خشکی پیش رفت. بار دوم سال ۹۶ بود که در جریان راه اندازی پروژه خط ۶ مترو، دِبی این چشمه پایین آمد و در چند روز چشمه خشک شد. آن موقع، کارشناسان میراث فرهنگی معتقد بودند با حفر تونل و فعالیت دستگاه (TBM) مترو، آب چشمه مسیر خویش را تغییر داده است، برای همین فعالیت مترو موقتی متوقف گردید و سطح آب کمی بالا آمد. بعد از آن سال، میراث فرهنگی تهران با مسؤولان مترو بارها جلسه گذاشت و تعهداتی را برای آنها تعیین کرد. همینطور قرار بود مطالعات دیرینه شناسی درباره‌ی مکان عبور چشمه ها از گذشته تا امروز روی این محوطه‌ی طبیعی صورت گیرد، ولی اکنون خبر رسیده که چشمه علی هفت هزارساله یک مرتبه دیگر خشک شده است.
به دنبال این ماجرا، نوروز تقی پور ـ رئیس اداره میراث فرهنگی شهر ری ـ گفته بود مکاتبات با شورای شهر و شرکت مترو انجام شده تا علت این خشکی بررسی شود.
میراث فرهنگی تابحال دلیلی برای خشکی این چشمه مطرح نکرده و در چند روز گذشته شرکت متروی تهران هم اعلام نموده است که «حفاری توسعه جنوبی خط ۶ مترو با خشک شدن چشمه علی بی ارتباط است و ماشین حفار تونل (TBM) در پروژه توسعه جنوبی خط ۶ بیشتر از ۲ سال پیش از محدوده چشمه علی عبور کرده است. متاسفانه طی سالهای اخیر با کاهش بارندگی ها و همینطور مدیریت نامناسب منابع آبی، دِبی آب این چشمه گرانبها کاسته شده و در مقاطعی هم خشک شده است.»
بعد از طرح این اظهارات مسؤولان مترو، ایسنا پیگیر نتیجه بررسی علت خشکی چشمه علی از تقی پور ـ رئیس میراث فرهنگی شهر ری ـ شد که او تنها به این دو جمله کوتاه بسنده کرد: «موضوع را از معاونت میراث فرهنگی تهران پیگیری می کنم و جمع بندی آنرا به شما عرضه می دهم.» این در شرایطی است که پس از آن، رئیس اداره میراث فرهنگی شهر ری و همینطور تهران، تا لحظه ارسال این گزارش، پاسخگوی پیگیری های ایسنا نبودند و درحالی که این توپ هر بار به زمین دیگری پرتاپ می شود، همچنان پاسخ روشنی در رابطه با علت خشکی این چشمه هفت هزارساله و همینطور راه کاری برای پیشگیری از تکرار آن عرضه نمی شود.
هرچند، احمد محیط طباطبایی ـ پژوهشگر تاریخ تهران و ری ـ درباره خشک شدن باردیگر چشمه علی و ادعای مترو در این حوزه به ایسنا اظهار داشت: مهم ترین مبحث در ابتدا این بود که اصلا ضرورتی برای کشیدن خط مترو در شهر ری نبود و شهر ری این امکان را داشت که قطار مترو روی زمین داشته باشد. من سال هاست که هر هفته با وسایل نقلیه عمومی به شهر ری می روم و هیچگاه از نظر حمل و نقل مشکلی نداشته ام. ابتدا باید ضرورتی برای وجود مترو ایجاد شود و بعد خط آن کشیده شود.
او افزود: اگر هم مقرر است خط مترو برای شهرری کشیده شود، بهتر است روی زمین باشد. درحالی که اجرای کار به شیوه حالا یعنی در ساختار طبیعی دست برده می شود. اگر خشکسالی رخ داده که ما منکر آن هم نیستیم، اقدام مترو عامل تشدید آن بوده است.
این کارشناس میراث فرهنگی با بیان که البته کارشناسان میراث فرهنگی و زمین شناسی باید این مورد را بررسی نمایند و در رابطه با آن نظر دهند، خاطرنشان کرد: فارغ از این موضوع، هرگونه اقدامی که در ساختار طبیعی ایجاد می شود به آن آسیب خواهد زد.
محیط طباطبایی همینطور در رابطه با فرضیه هایی که در طول این سال ها برای رفع معضل خشکی چشمه علی مطرح بوده، ازجمله پر کردن حوضچه آن به صورت مصنوعی، اظهار داشت: این راه کارها مانند مُسکن است و یک امر اساسی نیست. چشمه ای که چند هزار سال در تمام ادوار خشکسالی و غیرخشکسالی از کار نیفتاده، مشخص است که در ساختار طبیعی آن دست برده شده است.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست