عواملی که سبب شد سعید فرجی فریم های فلسطینی را بسازد
ال مور: سعید فرجی در جلسه نمایش و بررسی فیلم مستند فریم های فلسطینی بر لزوم بیان روایت خودی از فلسطین اصرار کرد و افزود تجربه ثابت کرده ما باید روایت خودمان را از فلسطین و مسلمانان داشته باشیم.
به گزارش ال مور به نقل از مهر، نشست «چشم های فلسطینی؛ روایتی از نور و خون و نگاتیو» با موضوع عکس و عکاسی در فلسطین، چهارشنبه ۱۲ دی با حضور سعید فرجی کارگردان فیلم مستند «فریم های فلسطینی» و وهب رامزی در کافه فلسطین اجرا شد. مستند «فریم های فلسطینی» روایت ورود عکاسی به فلسطین و موج حرکت عکاسان غربی به این منطقه بمنظور عکاسی از سرزمین مقدس با هدف بازنمایی روایات عهدین است که در طول زمان و طبق سیاست های ضدفلسطینی تبدیل به روایتی دیگر می شود. در همان دهه های اول قرن نوزدهم، عکاسان عرب فلسطینی پا به این عرصه می گذارند تا خود راوی داستان های فلسطینی باشند. آنها تلاش می کردند با بریتانیایی ها و یهودیان تحت حمایت آنها که می خواستند فلسطین را سرزمینی بی مردم نشان دهند مبارزه کنند. مبارزه ای مدنی و مبتنی بر هنر؛ حرکتی که در جریان طوفان الاقصی، تبدیل به روایتی کاملا فلسطینی می شود. تصاویر در این فیلم بازمانده ای از بایگانی ۱۹۸۲ از جنبش فتح است که در همان سال توسط ارتش رژیم اشغالگر قدس به سرقت می رود. توضیح مدیر خانه مستند درباره ی کار ویژه سعید فرجی مصطفی شوقی مدیر خانه مستند پیش از نمایش فیلم «فریم های فلسطینی» اظهار داشت: سعید فرجی پیش از این که مستندساز باشد یک عکاس برجسته است و در بسیاری از جنگ های ۲۰ سال اخیر خاورمیانه حضور داشته است و مجموعه درجه یکی از تصاویر جهان اسلام دارد و افتخار داشتیم که او این فیلم را بسازد.
وی توضیح داد: سعید فرجی وقتی می خواهد فیلم مستند بسازد، خیلی درست جلو می رود. او فیلمی خیلی مهجور به اسم «میرزا جواد» دارد که درباره ی عکاسی مشروطه است و در بستری انسانی رخ می دهد. ما به او پیشنهاد ساخت فیلم «فریم های فلسطینی» را دادیم اما او به طرز خلاقانه ای این فیلم را ساخت چون عکس و تاریخچه عکاسی را خیلی خوب می شناسد و به این علت به شایستگی در جشنواره «سینماحقیقت» توانست بهترین فیلم بخش غزه شود. شوقی اشاره کرد: اگر سعید فرجی کارگردان فیلم «فریم های فلسطینی» نبود، این بخش یعنی عکاسی فلسطین از روایت فلسطین برای مخاطبان مختلف پرداخته نمی شد. وی بیان کرد: خانه مستند امسال ۱۳ فیلم درباره ی فلسطین و رویکردها و ماجراهای مختلف آن دارد که به داستان های اجتماعی و سیاسی این سرزمین می پردازد. در این فیلم ها آن چه مهم بوده این است که بدون قصه نمی شود راهی پیش برد. مدیر خانه مستند همین طور از اکران رونمایی فیلم های خانه مستند در کافه فلسطین آگاهی داد و اظهار داشت: اهتمام می نماییم که ماهی یک دفعه فیلم های خانه مستند اینجا پخش شود، فیلم هایی که هنوز به اکران نرسیدند و در حقیقت اینجا در کافه فلسطین رونمایی خواهیم کرد. فرجی: از پنجره تجربه های نادر طالب زاده به دنیای عکاسی نگاه کردم بعد از نمایش فیلم مستند «فریم های فلسطینی» سعید فرجی با تشکر از حضور حضار و بیان این که فضای یک کافه فضایی مناسب برای پخش فیلم نیست، اظهار داشت: هر یک از سوژه هایی که در فیلم در مورد آنها صحبت شد، نیاز است که در یک فیلم سینمایی به آنها پرداخته شود. وی در مورد انگیزه اش از پرداختن به عکاسی جنگ توضیح داد: ما متولدان دهه ۶۰ خاطرات خیلی از دوران بمباران تهران و جنگ را به یاد داریم و من نیز همین گونه با این اتمسفر آشنا شدم و ورود من به عکاسی جنگ، با حضور در کنار استادانی همچون نادر طالب زاده بود که از پنجره تجربیات او به این دنیا نگاه کردم. زنده یاد طالب زاده دنیای بزرگی داشت و همیشه به ما می گفت برای تجربه به سفر برویم چونکه مشکلات داخلی را جور دیگری دیده می شود. فرجی با اشاره به فرصتی که جنگ ۳۳ روزه برایش فراهم نموده بود، اظهار داشت: جنگ ۳۳ روزه نخستین تجربه برون مرزی من بود که با انرژی حرف های دوستانم ادامه پیدا کرد و با جنگ در زندگی مسلمانان گره خورد. ما راوی جنگ در زندگی مسلمانان شده بودیم اما ما روایت می کردیم و تجربه ثابت کرده که باید خودمان راوی باشیم وگرنه جریان رسانه ای غرب بیان دروغ می کنند. وی اشاره کرد: همین که به فرزندم بگویم در دنیا چه خبر است، برایم مهم می باشد. آن چیزهایی را که دیدم، اگر من بشنوم و منتشرش کنم، واقعاً می ارزد و من اینقدر دلم می خواست قصه روایت کنم که عکاس شدم؛ چونکه قدرت نهفته در عکاسی برایم مهم می باشد. این قدرت البته به تنهایی کفایت نمی کند، «عکاسی» نیمی از ماجرا است و «روایت» نیمه دیگر آن شمرده می شود. فرجی بیان کرد: سازمان اوج و احسان محمدحسنی به من کمک کردند تا تصویری از مسلمانان را بدون جنگ روایت کنم، چیزی که ما واقعا هستیم نه آن چه را که به ما القا می کنند. این هنرمند عکاس در ادامه عنوان کرد: در یک مقطعی، عکاسی جنگ را متوقف کردم و تصویر دیگری از مسلمانان ارائه دادم. بزرگترین رنجی که هم کیشان ما دارند این است که محکوم به دفاع کردن هستند. فرجی اظهار داشت: الان پس از ۲۴ سال کار کردن الان متوجه شدم که می دانم چکار باید کنم و اگر همه عمرم را برای شنیدن روایت آدم هایی که رسانه ندارند بگذارم کار بزرگی نکردم. چون به شخصه معتقدم امروز تولید می نماییم که ۵۰ سال دیگه آثارمان دیده شود. رامزی: فلسطین را نباید بدون فلسطینی ها دید در ادامه، وهب رامزی هنرمند عکاس که نمایشگاه عکس «کلیدهایی که عمرشان از صهیونیست ها بیشتر است» را در موزه هنرهای معاصر فلسطین درباره ی هویت فلسطینی در اردوگاه های فلسطینی دارد، از سعید فرجی بابت مستند «فریم های فلسطینی» تشکر کرد و اظهار داشت: عکاس ها گنج پنهانی را به تصویر می کشند و عکس ها خودشان راوی هستند؛ یک راوی ساکت که بیرون از خودشان مدلول پیدا می کنند و به حرف می آیند. وی با اشاره به این مساله که عکس ها روایت می سازند، توضیح داد: ما درباره ی فلسطین و اهمیت آن شناخت داریم اما فلسطینی ها را نمی بینیم و نمی شناسیم مگر در زمانی که مورد جنایت قرار می گیرند. مجموع شرایط بصورت رسانه ای و گفتار قالب موجب می شود ما از خود فلسطینی ها فاصله بگیریم، در صورتیکه فلسطینی ها را باید شناخت، سبک زندگی و مقاومت آنها را باید شناخت و روایت کرد. رامزی اشاره کرد: فلسطین را نباید و نمی توان بدون فلسطینی ها دید و سرنوشت فلسطین را خود فلسطینی ها رقم می زنند و باید بزنند.
منبع: ال مور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست