در گزارش ال مور مطرح شد؛
ادای دین کاتبان سوگ به ساحت اباعبدالله(ع)
معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بیان کرد: هنرمندان با جان و دلشان روی پارچه ها خوشنویسی کردند و با توجه به این که یک پتانسیل هنری در این آثار نهفته است، هیچوقت کهنه نمی شوند.
به گزارش ال مور به نقل از مهر، کارگاه پارچه نویسی عاشورایی «کاتبان سوگ» با هدف ترویج هنر خوشنویسی، احیای سنت های اصیل در عزاداری، اشاعه فرهنگ عاشورا از دریچه هنر و پشتیبانی از هنرمندان خوشنویس از طرف معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با مشارکت سازمان زیباسازی شهر تهران طی سه روز (از ۴ تا ۷ مردادماه) در عمارت اتحادیه تهران اجرا شد.
از آنجا که هر سال در روزهای سوگواری سید و سالار شهیدان، حضرت سیدالشهدا مقابل السلام، کتیبه ها، پرچم ها و پارچه نویسی های بسیاری تولید و بر چهره شهر می نشینند، با معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره این کارگاه و این که چقدر آثار این کارگاه نسبت به کتیبه های معمول متفاوت هستند به گفتگو نشستیم.
امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کارگاه «کاتبان سوگ» توضیح داد: کارگاه پارچه نویسی عاشورایی «کاتبان سوگ»، کارگاهی خوشنویسی است؛ بدین سبب خوشنویسی را انتخاب کردیم که خوشنویسی هنری قدسی است و الوهی که کتابت وحی بوسیله خوشنویسی انجام شده است و به همین معنا، خوشنویسی یکی از با اهمیت ترین و اصلی ترین هنرهای قدسی بشمار می رود. این هنر بواسطه ذوق ایرانیان و در مناسبت های مختلف، لطیف تر و زیباتر شده است. ارادت قلبی که ایرانیان نسبت به ائمه اطهار مقابل السلام دارند و با خوشنویسی برای امامان شیعه، این هنر قدسی به صورتی از هنر شیعی بدل شد.
احیای سنت قدیمی پارچه نویسی در «کاتبان سوگ»
وی با اعلان اینکه خط و خوشنویسی علاوه بر تقدس، در میان شیعیان توجه مضاعفی را جلب کرد، اظهار داشت: پارچه نویسی سنت دیرینه ای در ایران بوده است و کاتبان به مناسبت های مختلف روی پارچه خوشنویسی می کردند و از اصلی ترین مناسبت هایی که هنرمندان این کار را انجام می دادند، عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) بوده است. نگارش روی پارچه تا اواسط دهه ۷۰ کاربرد داشته اما با آمدن فناوری های نوین، به دست فراموشی سپرده شد. بدین سبب یکی از خاصیت های اصلی این کارگاه، احیا کردن این سنت قدیمی است که مدت سه دهه به فراموشی سپرده شده است.
سمیعی همین طور بیان کرد: در کارگاه «کاتبان سوگ» ۷۲ هنرمند خوشنویس به عنوان نمادی از ۷۲ شهید کربلا گرد هم آمدند و پارچه نویسان قدیمی و با تجربه در کنار پارچه نویسان جوان علاقمند برای عزای سرور و سالار شهیدان نوشتند؛ هم دِین و باور خودرا نشان می دهند و هم یک سنت زیبای قدیمی را باردیگر به دل شهر و شهروندان برگرداندند.
وی همین طور اظهار داشت: تلاش شد محتوای ویژه ای روی پارچه ها نقش بندد و برای این منظور از اساتید بزرگ ادبیات کمک گرفتیم که محتوایی غنی را به ما عرضه کنند. ۷۲ هنرمند خوشنویس روی ۳۰ هزار متر پارچه احادیث، اشعار و مضامین عاشورایی را نوشتند و این پارچه های منقش به مفاهیم عاشورایی به تکایا و هیأت های عزاداری اهدا می شوند و این توانایی را دارند که سال ها مورد استفاده قرار بگیرند.
آثاری که به سبب پتانسیل هنری هیچوقت کهنه نمی شوند
معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران اشاره کرد: هنرمندان با جان و دلشان روی این پارچه ها خوشنویسی کردند و با توجه به این که یک پتانسیل هنری در این آثار نهفته است، هیچوقت کهنه نمی شوند و طبیعتاً نوعی جریان هنری پدید آمد که همین جریان هنری بر دل و جان مردم نفوذ می کند و این هویت بصری است که برای ما مهم می باشد.
سمیعی در آخر اظهار داشت: این کارگاه پر از هنرمندانی است که بعضاً در هنر خودشان وجوه بین المللی دارند اما وقتی به حضورشان در این کارگاه رجوع می کنید، متوجه می شوید به خاطر ارادت آنها به حضرت امام حسین (ع) و عاشورا است که حضور دارند، چونکه ما نمک گیر این سفره هستیم و خیلی برایمان مهم نیست چقدر پارچه می نویسیم و مهم ادای دین به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله مقابل السلام است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست